Μια σειρά ανακαλύψεων φαίνεται να επιβεβαιώνουν μια ισχυρή υπόθεση της NASA από το 2011 σχετικά με τον πυρήνα της Σελήνης: από τι αποτελείται και γιατί είναι σημαντικό να το γνωρίζουμε.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της ιστορίας, η Σελήνη υπήρξε ένα διαρκές αντικείμενο ενδιαφέροντος και επιστημονικής έρευνας. Από την ιστορική άφιξη του Apollo 11 το 1969 μέχρι την ανάπτυξη του προγράμματος Artemis για την προώθηση της ανθρώπινης ανάπτυξης στον κύριο φυσικό δορυφόρο της Γης, η Σελήνη συνεχίζει να κατέχει κεντρική θέση στην αστρονομική μελέτη.
Σε αυτό το πλαίσιο, μια διεθνής ομάδα επιστημόνων επιβεβαίωσε ένα βασικό χαρακτηριστικό αυτού του ουράνιου σώματος που παρέμενε μυστήριο: ο εσωτερικός πυρήνας του είναι στερεός, πολύ παρόμοιος με αυτόν της Γης και με πυκνότητα κοντά σε αυτή του σιδήρου.
Η ανακάλυψη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature, βάζει τέλος σε μια δεκαετή συζήτηση σχετικά με τη δομή της Σελήνης και θα μπορούσε να αναθεωρήσει την κατανόησή μας για το ηλιακό σύστημα.
Τι υπάρχει στο εσωτερικό της Σελήνης και γιατί αλλάζει αυτό που πιστεύαμε για το διάστημα;
Σύμφωνα με τη μελέτη που διεξήχθη υπό την ηγεσία του Arthur Briaud, του Εθνικού Κέντρου Επιστημονικής Έρευνας της Γαλλίας, ο πυρήνας της Σελήνης αποτελείται από δύο διαφορετικά στρώματα: ένα εξωτερικό ρευστό και ένα εσωτερικό στερεό, παρόμοιο με τη δομή του άξονα της Γης. Η τελευταία περιοχή έχει πυκνότητα 7.822 kg/m³, πολύ παρόμοια με αυτή του σιδήρου.
Η πρώτη έχει ακτίνα περίπου 362 χιλιόμετρα, ενώ ο στερεός πυρήνας φτάνει συνολικά τα 258 χιλιόμετρα. Μαζί, οι δύο αυτές στρώσεις αποτελούν περίπου το 15% της συνολικής ακτίνας.
Η μελέτη αποκάλυψε επίσης ότι το δεύτερο συστατικό έχει πυκνότητα παρόμοια με αυτή του σιδήρου, γεγονός που επιβεβαιώνει ότι μοιράζεται ορισμένα χαρακτηριστικά με τον άξονα της Γης. Η ανακάλυψη αυτή παρέχει νέες ενδείξεις σχετικά με το μαγνητικό πεδίο και την εξέλιξή του κατά τη διάρκεια εκατομμυρίων ετών.
Πώς ανακάλυψαν τον στερεό πυρήνα;
Η έρευνα χρησιμοποίησε δεδομένα από διάφορες διαστημικές αποστολές και διάφορα πειράματα σε σεληνιακή κλίμακα για να μοντελοποιήσει με ακρίβεια το εκτιμώμενο προφίλ του εσωτερικού της Σελήνης.
Συγκεκριμένα, ανέπτυξαν νέες προσομοιώσεις που συνδύαζαν σεισμικά δεδομένα, βαρυτικές παραμορφώσεις και αλλαγές στην απόσταση μεταξύ της Γης και της Σελήνης. Τα αποτελέσματα συμπίπτουν με μια υπόθεση που προτάθηκε το 2011 από επιστήμονες της NASA, η οποία είχε ήδη επισημάνει έναν πιθανό στερεό πυρήνα.
Το εσωτερικό της Σελήνης: γιατί είναι σημαντική αυτή η ανακάλυψη;
Αυτή η ανακάλυψη είναι σημαντική επειδή μας επιτρέπει να γνωρίσουμε τη διαδικασία σχηματισμού και εξέλιξης του φυσικού δορυφόρου. Ενισχύει την ιδέα ότι η Σελήνη είχε ένα ισχυρό μαγνητικό πεδίο στα πρώτα δισεκατομμύρια χρόνια της, το οποίο δημιουργήθηκε από την εσωτερική δραστηριότητα του πυρήνα της.
Η Σελήνη είχε κάποτε ένα εξαιρετικά ισχυρό μαγνητικό πεδίο, αλλά αυτό εξαφανίστηκε πριν από δισεκατομμύρια χρόνια. Σύμφωνα με τους ερευνητές, η κίνηση του εσωτερικού πυρήνα δημιούργησε ηλεκτρικά ρεύματα που δημιούργησαν ένα μαγνητικό πεδίο επαγωγής. Ωστόσο, όταν ο εσωτερικός πυρήνας άρχισε να κρυώνει, το μαγνητικό πεδίο χάθηκε.
Έτσι, η κατανόηση του πώς σχηματίστηκε και απενεργοποιήθηκε αυτό το πεδίο θα μπορούσε να προσφέρει κλειδιά για την πρώιμη ιστορία του ηλιακού συστήματος και για την προέλευση άλλων ουράνιων σωμάτων.
