Κατά τη διάρκεια της ολικής σεληνιακής έκλειψης στις 7 Σεπτεμβρίου, φωτογραφίες του διαστημικού κομήτη 3I/ATLAS αποκάλυψαν ότι ο πιο πρόσφατος επισκέπτης του Ηλιακού Συστήματος έχει πρασινωπή απόχρωση
Ο 3I/ATLAS εμφανίζει πρασινωπή λάμψη χωρίς σαφή εξήγηση. Η NASA επιβεβαιώνει ότι πρόκειται για φυσικό κομήτη και δεν αποτελεί κίνδυνο για τη Γη. (O Globo/O Globo)
Ο διαστημικός κομήτης 3I/ATLAS, που ανακαλύφθηκε την 1η Ιουλίου από το τηλεσκόπιο ATLAS στη Χιλή, παρουσίασε μια ασυνήθιστη πράσινη λάμψη που προβλημάτισε τους επιστήμονες.
Το φαινόμενο παρατηρήθηκε κατά τη διάρκεια της ολικής σεληνιακής έκλειψης στις 7 Σεπτεμβρίου, όταν αστροφωτογράφοι στη Ναμίμπια τράβηξαν φωτογραφίες του αντικειμένου.
Αν και πολλοί κομήτες εμφανίζουν πράσινο χρώμα όταν πλησιάζουν τον Ήλιο λόγω της απελευθέρωσης ατμού με δισύλιο (C₂), η χημική ανάλυση του 3I/ATLAS δεν ανίχνευσε αυτό το μόριο σε σημαντικές ποσότητες.
Αυτό δημιουργεί δύο υποθέσεις: το C₂ θα μπορούσε να είναι παρόν σε χαμηλά επίπεδα που δεν έχουν ακόμη ανιχνευθεί ή ένα άλλο μόριο θα μπορούσε να είναι υπεύθυνο για την πρασινωπή απόχρωση.
Αυτός ο κομήτης είναι μόλις το τρίτο διαστημικό αντικείμενο που έχει εντοπιστεί να περνά κοντά από το ηλιακό σύστημα. Καθώς πλησιάζει στον Ήλιο, ο βραχώδης πυρήνας του κομήτη θερμαίνει το στρώμα πάγου του, δημιουργώντας μια αέρια κόμη.
Αυτό το νέφος αντιδρά στην ηλιακή ακτινοβολία και εκπέμπει φως σε διάφορα μήκη κύματος, συμπεριλαμβανομένων των ορατών, των υπέρυθρων, των υπεριωδών και των ραδιοκυμάτων.
Οι παρατηρήσεις που πραγματοποιήθηκαν από το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb (JWST) αποκάλυψαν ότι ο 3I/ATLAS περιέχει ασυνήθιστα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα, καθώς και ίχνη νικελίου και κυανογόνου, αν και αυτές οι ουσίες δεν παράγουν πράσινη φθορισμό.
Μια προκαταρκτική μελέτη υπό την ηγεσία του αστρονόμου Luis Salazar Manzano, από το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, έδειξε ότι η έγκαιρη ανίχνευση κυανογόνου θα μπορούσε να υποδηλώνει μια έντονη έλλειψη μορίων αλυσίδων άνθρακα, όπως C₂ και C₃.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, η σχέση μεταξύ C₂ και CN κατατάσσει το 3I/ATLAS μεταξύ των κομητών με τη χαμηλότερη περιεκτικότητα σε άνθρακα που έχουν καταγραφεί μέχρι σήμερα.
Απορρίφθηκε η υπόθεση για τεχνητή προέλευση
Ο αστρονόμος Avi Loeb, από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, πρότεινε ότι ο 3I/ATLAS θα μπορούσε να είναι ένα τεχνητό αντικείμενο.
Βάση της πρότασής του ήταν η απουσία ορατών ουρών αερίου και σκόνης και η ασυνήθιστη τροχιά του κομήτη.
Σε ένα άρθρο, έφτασε ακόμη και στο σημείο να εικάσει την πιθανότητα μιας μυστικής επιχείρησης στο βαθύ διάστημα κατά τη διέλευσή του πίσω από τον Ήλιο τον Οκτώβριο.
Ωστόσο, η NASA απέρριψε αυτή την πιθανότητα. Ο επιστήμονας Tom Statler, ειδικός σε μικρότερα σώματα του ηλιακού συστήματος, δήλωσε ότι το αντικείμενο έχει χαρακτηριστικά τυπικά ενός φυσικού κομήτη.
Αν και παρουσιάζει ορισμένες ιδιότητες διαφορετικές από τους κομήτες του ηλιακού συστήματος, συμπεριφέρεται σαν κομήτης.
Ο Statler εξήγησε ότι οι ανωμαλίες δεν είναι ασυνήθιστες στους κομήτες, καθώς είναι συνδυασμοί σκόνης και πάγου που αντιδρούν με απρόβλεπτο τρόπο στη θερμότητα του ήλιου.
Επιπλέον, ανέφερε ότι ο 3I/ATLAS δεν θα πλησιάσει τη Γη σε απόσταση μικρότερη των 270 εκατομμυρίων χιλιομέτρων. Η τροχιά του θα τον φέρει κοντά στον Άρη, τον Δία και την Αφροδίτη.
Ο ίδιος ο Loeb παραδέχτηκε ότι η πιο απλή εξήγηση είναι ότι πρόκειται για κομήτη, αν και υπερασπίστηκε την υπόθεσή του ως μια άσκηση για να αμφισβητήσει καθιερωμένες ιδέες.
Γιατί είναι σημαντικό;
Αυτοί οι κομήτες είναι πραγματικά ασυνήθιστοι. Ενώ οι πλανήτες, τα φεγγάρια, οι αστεροειδείς, οι κομήτες και ακόμη και η ζωή στο Ηλιακό μας Σύστημα έχουν την ίδια προέλευση, οι διαστημικοί κομήτες προέρχονται από έξω και είναι πραγματικοί επισκέπτες.
Σε αυτούς κρύβονται πολύτιμες ενδείξεις για το πώς σχηματίζονται κόσμοι πολύ πιο μακριά από την κοσμική μας γειτονιά.
Σύντομα στοιχεία για τον κομήτη
Μέγεθος: από μερικές εκατοντάδες μέτρα έως μερικά χιλιόμετρα πλάτος.
Ταχύτητα: περίπου 210 000 km/h, η υψηλότερη που έχει καταγραφεί ποτέ για έναν επισκέπτη του Ηλιακού Συστήματος
Ηλικία: δισεκατομμύρια χρόνια, όπως υποδηλώνει η εντυπωσιακή ταχύτητά του, απόδειξη ότι επιπλέει στο διάστημα για πολύ καιρό.
Μέγιστη προσέγγιση στη Γη: 240 εκατομμύρια χιλιόμετρα
Κοντινότερη προσέγγιση στον Άρη: 30 εκατομμύρια χιλιόμετρα
